De Taalunie doet voor veel onderwerpen een beroep op de expertise die er binnen universiteiten, het talige middenveld of overheden bestaat. Dat gebeurt in werkgroepen en commissies die door het Comité van Ministers of de Raad voor de Nederlandse Taal en Letteren worden ingesteld. Het gaat om permanente commissies – bijvoorbeeld de Taalraad – of om een commissie die wordt ingesteld om een specifiek rapport voor te bereiden.

Als intermediaire organisatie werkt de Taalunie altijd samen met veel partners in binnen- en buitenland. Binnen die veelheid nemen vier partners een aparte plek in. Aan deze partners is namelijk een aantal taken toevertrouwd die in het Taalunieverdrag zijn opgenomen. Deze partners worden grotendeels of volledig bekostigd door de Taalunie. Zij zijn de vier kernpartners:

INT - Het Instituut voor de Nederlandse Taal 

IVN - De Internationale Vereniging voor Neerlandistiek 

ELV - Het Expertisecentrum Literair Vertalen

DBNL - De Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren

Daarnaast zijn er honderden organisaties waarmee de Taalunie nog samenwerkt, zoals Onze Taal, ANV, deBuren en Stichting NOB.